Terwijl we op de luchthaven van Washington DC zitten te wachten op onze aansluiting naar Brussel en we van het internet kunnen genieten, schrijf ik toch nog de rest van ons verslag.
Donderdagmorgen vertrokken in Homer met terug een stralende zon. Een eerste halte bij Anchor Point :
het meest westelijke punt van Noord Amerika dat te bereiken is via de openbare weg !
Vissersboten worden met traktoren uit het water geholpen, maar wat het meest indrukwekkend was , waren de vele zeearenden die daar te bewonderen zijn. De vissers maken hun vis schoon op zee en de afval wordt terug overboord gesmeten en spoelt aan op het strand. Vandaar de vele arenden die daar gemakkelijk hun voedsel kunnen vinden.

Een tweede halte was een bezoek aan het Alaska Wildlife Conservation Center. Dit is een opvangcenter voor gewonde , verwaarloosde en verstoten dieren. Nu waren er twee kleine Moose binnengebracht, het ene diertje was gevonden in een tuin, het andere gewoon langs de weg. Zonder hun moeder kunnen deze kleine diertjes niet overleven in het wild. Ze zouden ten prooi vallen van andere wilde dieren en moeten immers gedurende 6 maand zogen. In het centrum worden ze dan ook met de fles gevoed en dit om de 4 uur ! Het opvangcentrum is prachtig gelegen, helemaal omgeven door hoge bergen. Er zijn beren, caribou's,lynx,moos, zeearenden (ene die zijn vleugel afgeschoten was en in het wild niet kan overleven !)...
Er is ook een kweekprogramma van bizons : in 2015 zullen ze de dieren terug in het wild introduceren. Een beer , een moose zullen ze niet terug in het wild loslaten. Ze zouden een gevaar betekenen omdat ze hun voedsel bij de mensen zouden gaan zoeken, ze zijn hun 'jagersinstinct ' afgeleerd ! Een bizon zal gewoon grazen in de natuur....

De terugweg naar het vliegveld was schitterend : we reden langs de Cook Inlet, een prachtige baai die loopt tot Anchorage.

Met pijn in het hart zijn we gisteravond vertrokken uit Alaska. Het is immers een niet te beschrijven natuur, zo uitgestrekt en ongerept, met nergens anders te vergelijken.Een aanrader voor wie liefhebber is van 'puur natuur'. Veruit onbewoond : weinig native people, de mensen die er in de zomermaanden verblijven, komen vanuit alle verschillende stater van 'de lower 48'. Ze gaan er werken en velen komen er om te vissen. Nog nooit zoveel vissers gezien : zowel op zee als langs de oevers van de rivieren gaan ze vissen. Ze laten de vangst invriezen en brengen de vis per vlucht over naar hun thuisbasis.Zo hebben ze het ganse jaar verse vis , vooral zalm en heilbot.Het enige nadeel van Alaska zijn de vele muggen, lange broek, lange mouwen en extra muggenspray zijn een must. Het klimaat valt in de zomer heel goed mee, we hebben bijna elke dag van een zomers zonnetje kunnen genieten. Enkel in Seward hadden we een ganse dag regen, maar daar vonden ze dat blijkbaar normaal. Wie denkt dat Alaska enkel sneeuw en ijs heeft, is verkeerd, niets is dus minder waar. De zomers zijn kort, maar de dagen zijn heel lang. We houden er een heel mooie herinnering aan over !


We hopen dat je een beetje hebt kunnen meegenieten van ons Alaska avontuur !

in het opvangcenter

onderweg

Terug een prachtige uitstap gemaakt. Deze morgen met een sightseeingvlucht naar Katmai National Park gevlogen; Eerst over de prachtige Valley of then Thousand Smokes gevlogen : het 'dal met de tienduizend rookzuilen'. De vulkanen zijn immers nog steeds actief !
In Katmai wordt het leefgebied van de grizzly beer niet bedreigd. Door het enorme natuurgebied van   17 000 km2 loopt immers geen enkele weg. De beren wandelen zomaar over het strand op zoek naar vis. We hebben zo een 2 uur op het strand gewandeld met een gids.
Deze avond nog naar Homer Spit : een kiezelbank die tot ver in de Kachemak Bay doorloopt.
Morgen vertrekken we terug naar Anchorage : een 5 uur rijden. Onderweg zullen we het Anchorage Coastal Wildlife Refuge bezoeken :  een opvangcenter voor dieren die gewond waren, of verstoten waren door hun soortgenoten....
Om 22 uur morgenavond hebben we onze vlucht om pas zaterdagmorgen in Zaventem te landen. De tien uur die we in het doorkomen cadeau kregen, moeten we vrijdag terug inleveren......

actieve vulkaan, de rook is afkomstig van de krater

berenfamilie op uitstap

mooie zeearend

Heilbot

Vanmorgen vertrokken in de regen . Nauwelijks een half uurtje gereden  of we hadden terug een aangenaam zonnetje, Seward heeft inderdaad veel meer regen dan elders in Alaska.
Onderweg vooral vissers tegengekomen. De Kenai River staat gekend als een goed visgebied. De noordkant van Alaska was veel dunner bevolkt als de zuidkant. Hier komt men vooral kleine dorpjes tegen, voornamelijk vroegere Russische nederzettingen. Alaska was immers tot 1867 Russisch grondgebied. De Amerikanen kochten dit zogezegd 'waardeloze' gebied voor 7,2 miljoen dollar. Pas toen de Amerikanen het gebied zijn gaan ontdekken, vonden ze allerlei grondstoffen : koper, steenkool, zilver en vooral goud en later aardolie. Ik denk dat het de Russen er vlug spijt van hebben gekregen om zo ee n kostbaar gebied voor een appel en ei te hebben verkocht ! Hier in  Alaska spreken ze van 'de lower 48'.Daarmee bedoelen ze de staten die beneden de 48e breedtegraad liggen. De bewoners van Alaska krijgen jaarlijks een toelage van de opbrengst van de olievelden. Exxon, het olieconcern die de olieramp veroorzaakte, moest immers miljarden dollar schadevergoeding betalen en een deel daarvan ging naar de bevolking. De jaarlijkse opbrengst van de olie bedraagt per persoon zo een 1000 dollar. Maar de verwarming is hier een dure aangelegenheid. Per maand, en men moet zo een 8 tot 9 maand verwarmen, betaald men 400 dollar, of zo een 300 euro. Velen hebben dan ook hout als bijverwarming. Zeggen dat het hier in de winter tot -40 graden gaat !En dat de mensen bij ons zouden klagen dat de verwarming kostelijk zou zijn.......

De weg naar Homer was heel mooi. Bij Homer eindigt de weg. Het vissersplaatsje is in het weekend  een populaire bestemming voor de inwoners van Anchorage. Door de prachtige ligging en het zachte klimaat komen velen hier vissen, varen...
Wij gaan hier morgen vliegen naar Katmai NP om er de reuze beren te gaan bewonderen. De beren aan de kust zijn veel groter dan in het binnenland omdat ze zich vooral voeden met vissen. Morgen hier dus meer over....

onderweg

zalmvissers in de rivier

zeearend

Homer

Homer

Vandaag vanuit Seward een excursie naar het Kenai Fjords  National Park. Dit ruim 2600 km2 grote beschermde natuurgebied omvat de spectaculaire fjorden, gletsjers en bergketens aan de zuidkant van het Kenai Pensisula.Het Harding Icefield bedekt de bergketen over een oppervlakte van 1800 km2 en de gletsjers lopen omlaag tot in de zee.Vanmorgen stonden we op met regen en dit was voor de ganse dag. Blijkbaar is dat hier in Seward meer zo dan anders, want we zitten in het regenwoud van Alaska. Daar de zee vrij woelig was mochten we kiezen of we de excursie zouden doen of niet, dan toch maar meegeweest en het heeft ons niet ontgoocheld. Jammer dat de omliggende bergen in de mist zaten, maar we zagen heel wat walvissen, dolfijnen, zeehonden, zeeotters en allerhande zeevogels. Ook de Holgate gletsjer was heel spectaculair !
Na de 6 uur durende rondvaart maakten  we nog de wandeling naar de Exit Gletsjer.

zeehonden

jumpende walvis
 

bij de Exit Gletsjer

Zondagavond, vandaag vaderdag in de States !

Deze morgen vertrokken om 7 uur voor een schitterende boottocht door de  Prince William Sound.
De Prince William Sound is een schitterende inham van de Grote Oceaan : dichtbeboste fjorden die ver het land binnendringen, schilderachtige baaitjes tegen een decor van hoog oprijzende bergen waar gletsjers omlaagstromen in het water.In de bijna 40 000 km2 grote baai drijven ijsschotsen rond.Af en toe begeleiden tuimelaars de boot en ineens duikt een orka op ! Die was blijkbaar in een goede bui ,want die tuimelde wel 5 keer na elkaar ! De Colombia Glacier ,met een breedte van 10 km,een lengte van 60 km! en een oppervlakte van 1100 km2 ,is een indrukwekkende ijsmassa. Afgebroken ijsschotsen drijven rond in de mooie , blauwe baai. Af en toe cirkelt een zeearend hoog aan de hemel ! Mooi !

De Prince William Sound is bij velen wel gekend ! In 1989 liep de tanker Exxon Valdez  hier aan de grond en veroorzaakte een van de grootste milieurampen van Amerika. Bijna 40 000 ton ruwe olie stroomde toen in zee en de kust werd bedekt met een klevende olielaag. Honderdduizenden zeevogels, zeeotters, zeehonden en zeearenden stierven. De zalmvissers, die werkloos werden, moesten helpen bij de schoonmaak . De natuur heeft zich verbluffend snel hersteld, het water is weer helder en de zalm is er teruggekeerd.

Na onze overzet van 6 uur met de Ferry zijn we op Kenai Peninsula aangekomen. Nu verblijven we in het levendige havenplaatsje Seward. Morgenvroeg staat een boottrip door het Kenai Fjords Nationaal Park op het programma.

In de verte , de Columbia Glacier

In het midden van de Prince William Sound konden we genieten van een schitterende zonneschijn !

Zie je de Orka ??

Seward